Μετά από πολυετή δικαστικό αγώνα, το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης δικαίωσε ασθενή – εντολέα μας, που είχε προσφύγει κατά ιδιωτικής κλινικής και συνεργαζόμενου ιατρού ακτινολόγου εξαιτίας εσφαλμένης του γνωμάτευσης ακτινογραφίας θώρακος, ως φυσιολογικής, ενώ ήταν εμφανής οζώδης αλλοίωση (κακοήθεια στον πνεύμονα). Εξαιτίας της ιατρικής αμέλειας η νόσος της ασθενούς διαγνώστηκε με καθυστέρηση πολλών μηνών, με αποτέλεσμα, όταν εν τέλει διαγνώστηκε, να έχει καταστεί πλέον μεταστατική και μη ιάσιμη. Το εφετείο διέγνωσε ηθική βλάβη από την επιβάρυνση της υγείας της εξαιτίας της μη έγκαιρης διάγνωσης, της καθυστερημένης θεραπευτικής αντιμετώπιση της νόσου καθώς και από τις προκληθείσες δυσμενείς επιπτώσεις στην ψυχολογία της και στην ποιότητα ζωής της.
Στην κρίση αυτή το εφετείο κατέληξε αφού, μεταξύ άλλων, απέρριψε προβληθείσα από τους εφεσιβλήτους εναγομένους ένσταση συντρέχοντος πταίσματος της ασθενούς. Η ασθενής επεδείκνυε ανέκαθεν επιμέλεια στην ιατρική παρακολούθηση της υγείας της και, κατά το εφετείο, δεν όφειλε να προβεί σε περαιτέρω έλεγχο κατόπιν μάλιστα του ανεπιφύλακτου πορίσματος του ακτινολόγου ότι η ακτινογραφία ήταν φυσιολογική.
Το εφετείο, κατ’ αποδοχή της έφεσής μας, ανέτρεψε την εκκαλουμένη πρωτόδικη απόφαση που είχε απορρίψει την αγωγή μας με πλημμελείς αιτιολογίες και μάλιστα παρά την έκθεση του διορισμένου από το πρωτοδικείο πραγματογνώμονα (ιατρού ακτινολόγου) ότι στην επίμαχη ακτινογραφία υπήρχε εύρημα. Η επιδίκαση στην ασθενή σημαντικού ποσού χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης αποτέλεσε δίκαιο επιστέγασμα του συγκεκριμένου δικαστικού αγώνα.